دارویی که به ماهی جان میدهد به قیمت جان انسان تمام میشود مطلب ارسالی ازسیامک مهینی
همگام با پیشرفت صنعت پرورش آبزیان، مسئله افزایش تولید و تراکم درواحد سطح مطرح می گردد که یکی از معضلات آن توسعه بیماری‌ها و افزایش احتمال بروز آنهاست، در پی این مسئله نیاز به استعمال و مصرف دارو همواره امری ضروری به نظر می رسد.
«مالاشیت گرین» یکی از داروهای مورد استفاده در پرورش ماهی است. این دارو به دلیل ویژگی های خاص کاربردی از سال 1936 در صنعت شیلات و آبزی پروری مورد استفاده قرار گرفته اما به دلیل کشف اثرات زیانبارآن، بیش از 2 دهه است که استفاده از آن در بسیاری از نقاط دنیا ممنوع گردیده است.
.jpg)
«مالاشیت گرین» در زمره داروهای ضدمیکروب با مصرف خارجی تلقی می گردد که به دلیل کارایی بسیار بالا در برابر قارچ‌ها، بیشترین مورد مصرف آن در مقابله با نوعی قارچ از خانواده ساپرولگنیاست. ساپرولگنیا یکی از مهم‌ترین آلودگی خارجی درپرورش ماهیان آب شیرین محسوب می گردد که موجب تلفات بالا بویژه در مرحله جنینی ولاروی ماهیان آب شیرین می شود. این قارچ آبی بصورت فوق طبیعی درمنابع تامین کننده آب کارگاه های تکثیر ماهی وجود داشته و موجب کاهش کارایی تکثیر مصنوعی می شود، بطوری که ابتدا روی تخم های مرده ماهی رشد نموده و سپس می تواند به تخم های سالم همجوار سرایت نماید.
